|
|
1925 - 2005 ΄. 80 ΧΡΟΝΙΑ
ΜΙΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ
- ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΟΧΩΡΙ ΣΤΗ ΦΤΕΛΙΑ-
Ιστορικό του χωριού Φτελιά
|
Η ΦΤΕΛΙΑ οφείλει το όνομά
της στο ομώνυμο δέντρο, στα πολλά καραγάτσια που φύτρωναν στην περιοχή, καθώς η
ανάπτυξή τους ευνοούνταν από τα πολλά νερα του ποταμού Έβρου και του βιότοπου ο
οποίος είναι στη θέση που σήμερα έχει γίνει το κυνηγετικό περίπτερο.
Αυτά ακριβώς τα
χαρακτηριστικά ήταν που τράβηξαν την προσοχή των ξεριζωμένων κατοίκων του
Κόζουλτζικαι του Ο-ρούμ-κιοί, όταν πριν 80 χρόνια εγκατέλειπαν τις πανάρχαιες
εστίες τους στην Ανατολικη Ρωμυλία και ξεκινούσαν την ποεία για τον νέο τόπο
εγκατάστασής τους. Αρχικά ήταν προγραμματισμένο να εγκατασταθούν σε περιοχή της Ροδόπης, κοντά στην Κομοτηνή, αλλά δεν το δέχθηκαν οι κάτοικοι, οι οποίοι αποφάσισαν να επιστρέψουν στο χωριό, στην τοποθεσία που τους προσέλκυσε από την πρώτη στιγμή
|
 λόγω των πλούσιων νερών που ήταν το μόνιμο βάσανο και η αγωνία τους για την παλιά πατρίδα.Ο ξεριζωμός τους ήταν προιόν βίας και καταναγκασμού. Δεν μπορούσαν να υποφέρουν και να αντέξουν άλλο τις πρακτικές και τις μεθόδους βιαιοπραγιων των Βούλγαρων κομιτατζήδων που είχαν δράσει στην περιοχή της Μακεδονίας
|
 από την οποία υποχρεώθηκαν να αποσυρθούν μη αποδεχόμενοι ότι ένα εθνικιστικό όραμά τους έσβηνε για πάντα. Ήταν 15 Αυγούστου του 1925, όταν 1.000 άτομα ξεσηκώνονταν για τη μεγάλη πορεία προς τη νέα πατρίδα. Επικεφαλής τους ήταν οι Τσώκος, Ζησίδης και Χρηστίδης. Αρχηγός της πορείας ήταν ένας Γάλλος αξιωματικός που είχε σταλεί με τη σύμφωνηγνώμη τόσο της γαλλικής όσο και της ελληνικής κυβέρνησης. Ποια ήταν η εικόνα που παρουσίαζε το χωριό τότε στην ταραγμένη περιοχή των Βαλκανίων από τις αλλεπάλληλες πολεμικές αναμετρήσεις. Μέχρι το 1912 κατοικούνταν κυρίως από Τούρκους και Βούλγαρους. Το 1913 θα φύγουν οι Βούλγαροι για να επιστρέψουν το 1915 και να φύγουν οριστικά το 1920. Στη θέση τους θα έρθουν Καυκάσιοι από τους οποίους θα μείνουν μόνο 25 οικογένειες που θα φύγουν για την Τουρκία το 1947. |
